Dawkowanie melatoniny
NA ZMĘCZENIE SPOWODOWANE RÓŻNICĄ CZASU (jet lag) – Melatoninę należy przyjmować po dotarciu do celu, w porze, w której chcesz położyć się spać. Badania naukowe wykazują, że przyjmowanie melatoniny przyspiesza zasypianie podczas podróży na wschód. Nie ma dowodów na to, że jest skuteczny podczas podróży na zachód.
Dawkowanie: 0,5-8 mg melatoniny przed snem w dniu przyjazdu do miejsca docelowego, kontynuując przez 2-5 dni. Niskie dawki 0,5-3 mg są często stosowane w celu uniknięcia skutków ubocznych wyższych dawek. Melatonina spray jest syntetyczna i wytwarzana przez człowieka.
W PRACY ZMIANOWEJ – W przypadku pracy nocnej melatoninę należy przyjmować na koniec zmiany roboczej, ale tylko wtedy, gdy nie wracasz do domu samochodem. W takim przypadku należy przyjąć melatoninę zaraz po powrocie do domu. Można zasnąć za kierownicą.
Dawkowanie: 0,5-5 mg 30-60 minut przed snem.
NA BEZSENNOŚĆ – Jeśli masz problemy z zasypianiem, przyjmuj melatoninę około 30 minut przed pójściem spać.
Dawkowanie: 2-3 mg dziennie w dawce jednorazowej. W badaniach naukowych takie dawki przyjmowano do 29 tygodni.
W ZESPOLE OPÓŹNIONEJ FAZY SNU – Zasada jest taka sama jak w przypadku bezsenności. Melatoninę należy przyjmować około 30 minut przed pójściem spać.
Dawkowanie: 0,3-5 mg dziennie w dawce jednorazowej. W badaniach naukowych takie dawki przyjmowano do 9 miesięcy.
NA PROBLEMY ZE SNEM WŚRÓD OSÓB NIEWIDOMYCH – W przypadku zaburzeń rytmu okołodobowego spowodowanych brakiem możliwości kontrolowania wydzielania melatoniny obecnością światła suplement melatoniny przyjmuje się 30 minut przed snem.
Dawkowanie: 0,5-5 mg dziennie w dawce jednorazowej. W badaniach naukowych takie dawki przyjmowano nawet przez 6 lat.
Przy przyjmowaniu melatoniny kluczowy jest czas suplementacji. Używanie go w niewłaściwym czasie może całkowicie zakłócić rytm dobowy człowieka. Podczas przyjmowania melatoniny ważne jest również, aby wspierać naturalne działanie melatoniny i nie zakłócać dodatkowo snu. Dlatego po zażyciu suplementu należy unikać źródeł światła – telefonu, telewizora, sufitu i mocnego światła.
Historia propolisu
Propolis był używany jako środek leczniczy od czasów starożytnych. W medycynie ludowej był używany już w 300 roku p.n.e. do celów kosmetycznych, ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne i gojenie ran. Był stosowany wewnętrznie i zewnętrznie i uważa się, że ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, grzybobójcze, miejscowo znieczulające, przeciwwrzodowe, przeciwzapalne, immunostymulujące, hipotensyjne i cytostatyczne. Ekstrakty propolisu badano pod kątem ich właściwości przeciwutleniających, a niektóre badania sugerują, że ekstrakt wodny jest bardziej skuteczny niż etanolowy, ale nie zawsze. Składniki fenolowe wyizolowane z propolisu wykazują silniejsze działanie wymiatające wolne rodniki niż kwas kawowy i witaminy C i E. Uważa się, że działanie przeciwutleniające propolisu jest jednym z powodów jego proponowanej aktywności przeciwnowotworowej i hepatoprotekcyjnej. Propolis krople to jedno z najnowszych osiągnięć w leczeniu zespołu suchego oka.
